Ayaklarımız Draması

Bu çalışma ile bu anlamlı günde çocuklar ayaklarının işlevinin farkında vardılar , kendilerini ayakları olmayan bir insanın yerine koyarak, empati kurarak duyarlılık ve farkındalık kazandılar. 

Öğrenciler otururlar , öğretmen ayakta gezinmeye başlar , sağa sola gider ve ‘ Ayaklarımız ne işe yarar ?’ diye ayaklarını göstererek sorar. Öğrenciler ‘ Yürümeye , koşmaya , zıplamaya , okula gelmeye , topa vurmaya ,ayakta durmaya ,tekme atmaya , oturmaya , ayakkabı giymeye , kalkmaya .. gibi cevaplar verirler. 

Öğrenciler kalkarak çeşitli yürüme alıştırmaları yaparlar. Verdikleri cevapları hareketleri ile gösterirler.

Daha sonra  ‘Ayakları olmayan insan gördünüz mü hiç ?’ diye sorulur,  Öğrenciler bununla ilgili tüm anılarını paylaşırlar. En gönül acıtan kısmı neredeyse hepsinin anısında ''yanında bi kutu vardı ..  Elinde de bi kutu vardı .'' demeleriydi  :( 

Ardından hep birlikte ayakları olmayan bir insanın nasıl yürüyebileceğini canlandırmaya çalışırlar.

Her ne kadar keyfili de görünseler ne kadar zorlandıklarını drama bitiminde söylediler ve ''Burası düz öğretmenim , şu sandalyeye nasıl otururduk ki , hatta merdiven çıksa karşımıza ne yapardık .. '' gibi tepkiler bu konuda duyarlılıklarının göstergesi .. 

 ‘Ayakları olmayan , ayaklarını kaybeden bir insanın yaşamı ne kadar zormuş , onlara yardımcı olmalıyız. ‘ diyerek öğrencilerden de nasıl hissettikleri hakkında tek tek görüşlerini alınır .

Devamında öğretmen herkesten ayağa kalkmasını ister ve klasik müzik eşliğinde müziğe uygun bir şekilde yürümeye başlamaları ve müzik kapatıldığında herkesin birbirinin bacaklarını tutmaları istenir .

Bir daha müzik açılır ve öğrencilerden müzik durduğunda zincirleme olarak birbirlerinin ayaklarını , bacaklarını tutmaları istenir.

Öğretmen ayakların dış yanlarını göstererek bunların ayaklarının yanakları olduğunu , müzik durduğunda ayaklarımızın yanaklarını birbirine dokunduracaklarını söyler.

Şimdi de ayakkabının burnu dudaktır , yanlar da yanak arkadaşlarının yanaklarından öplerini ister :)